Ignacjański rachunek sumienia to kolejna perła duchowości odkryta w cyklu Przekroczyć Siebie. O tej „prostej modlitwie, która zmienia życie” opowiedział nam Krzysztof Dzieńkowski SJ.
Centrum ignacjańskiego rachunku sumienia nie jest grzech – to praktyka, która nie tyle przygotowuje do spowiedzi, ale pomaga podtrzymać łaskę zbawienia. Jezuita wskazał kolejne kroki, które powinny nas prowadzić przez to duchowe ćwiczenie:
1. wdzięczność – odważne poświęcenie swojej uwagi dobru, które się wydarzyło
2. pokorna prośba, by Bóg pokazał przestrzenie, które szczególnie chce uzdrawiać swoją łaską
3. przegląd dnia, z uwzględnieniem uczuć, które mogą nieść za sobą istotne dla naszej duchowości informacje
4. prośba o Boże miłosierdzie postanowienie poprawy (nie o własnych siłach, ale z pomocą Boga).
Krzysztof Dzieńkowski podczas prelekcji przekonywał także, że inna jest miara doskonałości Bożej, a inna – ludzkiej. – Jedynym świętym jest Bóg, a moją doskonałością jest to, że po każdym upadku będę powstawał (…) i pozwolę się dotknąć Temu, który jedyny jest doskonały – mówił, porównując upadki duchowe do upadków dziecka, które uczy się chodzić (jedne i drugie są naturalnym elementem rozwoju). Gość zauważył też, że popełnianie błędów pozwala lepiej poznać siebie i oczyścić obraz Boga. Dziękujemy bratu Krzysztofowi za wygłoszoną konferencję i odpowiedzi na liczne pytania.
Z pewnością wiele osób po wtorkowym spotkaniu jest zainspirowanych do subtelnej zmiany myślenia – by w życiu duchowym już nie skupiać się chorobliwie na grzechu, ale mocniej zaufać Bożemu prowadzeniu, docenić Jego działanie w nas, a przez to owocniej przeżywać chrześcijaństwo.
